Woorden en Gedachten

Liberté

“Prenez du soleil dans le creux des mains. Un peu de soleil et partez au loin!

Partez dans le vent, suivre votre rêve. Partez à l’instant la jeunesse est brève!

Il est des chemins inconnus des hommes, il est des chemins si aériens!

Ne regrettez pas ce que vous quittez. Regardez, là-bas, l’horizon briller.

Loin, toujours plus loin, partez en chantant,

Le monde appartient à ceux qui n’ont rien.”

(Maurice Carême)



Waarnemen zonder te oordelen is de hoogste vorm van intelligentie.

(Krishnamurti)



Wie niet gelukkig is waar hij is, zal het ook niet zijn waar hij heen gaat.

(Koos van Zomeren)



Pelgrimeren is oppakken en loslaten, is weggaan en bij jezelf thuiskomen, is veel indrukken ontvangen en juist innerlijk tot rust komen. Pelgrimeren is doen en niets doen maar ontvangen. Pelgrimeren begint met de eerste stap.

(Ruud Verheggen)



Geef mij de moed te veranderen wat ik kan en moet veranderen, het inzicht om te accepteren wat ik niet kan veranderen, en de wijsheid om het verschil te zien.

(Stephen Covey)



Be the change you wish to see in the world

(Mahatma Ghandi)



De weg naar het doel begint altijd met de eerste stap

(Lao-Tse)



Wandelen is een beweging in de tijd die bij de mens blijkt te passen. Wandelaars kijken zelden op hun horloge, ze weten hoe laat het is. Ze zien de stand van de zon en voelen de vermoeidheid van hun lichaam. Hun lichaam wordt zelf tijd.


(Paul van Tongeren in ‘Over het verstrijken van de tijd’, Nijmegen 2002)



Verlies vooral niet je plezier in het wandelen.
Ik loop mezelf elke dag tot een staat van welbevinden, weg van alle kwalen en elke ziekte.
Lopend ben ik tot mijn beste gedachten gekomen, en ik ken geen gedachte zo bedrukkend of ik kan er wel van weg lopen.
Dus als je maar gewoon blijft lopen, komt alles vanzelf in orde.


(vrij naar Kierkegaard)



Wandelen is het beste medicijn

(Hippocrates)



Wie wandelt, wandelt nooit alleen, altijd zijn er wel vogels, 
altijd de wind of de waterstromen, 
de bronnetjes soms of passanten.
Altijd zijn er de bomen en de wolken die je groeten
of de strakke blauwe hemel.
En de zijwegen en kruispunten die vragen om een keuze.
Altijd zijn er je gedachten die meetrekken als engelen
of als duivels, die je plagen.
Alleen wandelen bestaat niet.Wandelen brengt je ook altijd weer
op je innerlijke weg en brengt je thuis.

(Marinus van de Berg)



Als je de tocht aanvaardt naar Ithaka
wens dat de weg dan lang mag zijn,
vol avonturen, vol ervaringen.
De Kyklopen en de Laistrygonen,
de woedende Poseidon behoef je niet te vrezen,
hen zul je niet ontmoeten op je weg
wanneer je denken hoog blijft, en verfijnd
de emotie die je hart en lijf beroert.
De Kyklopen en de Laistrygonen,
de woedende Poseidon zul je niet treffen
wanneer je ze niet in eigen geest meedraagt,
wanneer je geest hun niet gestalte voor je geeft.
 Wens dat de weg dan lang mag zijn.
Dat er veel zomermorgens zullen komen
waarop je, met grote vreugde en genot
zult binnenvaren in onbekende havens,
pleisteren in Phoenicische handelssteden
om daar aantrekkelijke dingen aan te schaffen
van parelmoer, koraal, barnsteen en ebbenhout,
ook opwindende geurstoffen van alle soorten,
opwindende geurstoffen zoveel je krijgen kunt;
dat je talrijke steden in Egypte aan zult doen
om veel, heel veel te leren van de wijzen.Houd Ithaka wel altijd in gedachten.
Daar aan te komen is je doel.
Maar overhaast je reis in geen geval.
`t Is beter dat die vele jaren duurt,
zodat je als oude man pas bij het eiland
het anker uitwerpt, rijk aan wat je onderweg verwierf,
zonder te hopen dat Ithaka je rijkdom schenken zal.
Ithaka gaf je de mooie reis.
Was het er niet, dan was je nooit vertrokken,
verder heeft het je niets te bieden meer.En vind je het er wat pover, Ithaka bedroog je niet.
Zo wijs geworden, met zoveel ervaring, zul je al
begrepen hebben wat Ithaka`s beduiden. 

K.P. Kavafis (1863-1933)



Voorbij de bocht in de weg
ligt misschien een plas, en misschien een kasteel
En misschien alleen de voortzetting van de weg.
Ik weet het niet en vraag het niet.
Zolang ik op de weg loop en voor de bocht
kijk ik naar de weg slechts voor de bocht,
want ik kan niet anders zien dan de weg voor de bocht.
Ik zou er niets aan hebben naar een andere kant te kijken
en naar dat wat ik niet zie.
Laten we ons houden bij de plaats waar we zijn.
Er is schoonheid genoeg in hier zijn en niet ergens anders.
Als er mensen zijn voorbij de bocht in de weg,
laten die zich dan maar bemoeien met wat er is
voorbij de bocht in de weg.
Die weg is voor hen de weg.
Mochten we daar ooit komen,
dan zien we wel als we daar komen.
Voorlopig weten we alleen dat we daar niet zijn.
Hier is slechts de weg voor de bocht, en voor de bocht
is er de weg zonder enige bocht.


Fernando Pessoa (1888-1935)