Wandeling vanuit Mesen naar Ploegsteert via Hill63 (de Rozenberg)en terug. Ik wandelde over een aantal Plugstreets en door de vallei van de Douve. Onderweg kon ik genieten van mooie panorama’s over het Heuvelland en de Douve- en Leievallei.
De regio werd hard getroffen door de gruwel van de Eerste Wereldoorlog. Ik passeerde dan ook heel wat militaire begraafplaatsen en monumenten die herinneren aan de Groote Oorlog.
Ik begon mijn wandeling bij de Sint-Niklaaskerk van Mesen. De kerk werd na de Eerste Wereldoorlog heropgebouwd en heeft een opvallende koepelvormige toren en en wordt daardoor ook wel de “dikkop” van Mesen genoemd. Op deze plek stond voor de oorlog de abdijkerk. In de gebouwen van de benedictinessenabdij, opgericht in 1066, was van eind 18de eeuw tot het begin van de Groote Oorlog het Koninklijk Gesticht van Mesen gehuisvest.
Mesen ligt boven op een heuvel en ik daalde af tot bij de Douvebeek die hier door de vallei stroomt ten zuiden van Mesen. Ik passeerde onderweg de Bethlehemhoeve met daarrond twee kleinere militaire kerkhoven (East en West). Niks bijzonders hier in de streek ware het niet dat ene Adolf Hitler hier in de winter van de oorlogsjaren 1914-1915 een tijdje met zijn legereenheid op de hoeve verbleef. Hij geraakte gewond en werd er verpleegd: eerst in het Koninklijk Gesticht en daarna in de Bethlehemhoeve. Ondertussen maakte hij tekeningen van de ruïnes van de abdij. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog in juni 1940 zou de Führer de Westhoek, Ieper en de Bethlehemhoeve opnieuw hebben bezocht.
Ik stak de Douvebeek had over bij de “Steenbrugge” en wandelde daarna westwaarts door de vallei evenwijdig aan de Douvebeek. Aan mijn rechterkant had ik een mooi zicht op de heuvelrug van Mesen en aan mijn linkerkant het bos van Ploegsteert. Wat verder dwarste ik de grote weg tussen Ploegsteert en Mesen en vervolgde tot bij het gehucht “Le Rossignol“. Hier zou ik op de terugweg opnieuw voorbij komen. Ik volgde de modderige Plugstreet 1 tot boven op de heuvelrug van de Rozenberg of Hill63. Boven draait de Plugstreet oostwaarts tot bij het gehucht “La Hutte” en voorbij de ruïnes van het kasteel, dat tijdens de Oorlog werd gebruikt als observatiepost. Het kasteel was eigendom van een rijke 19de- eeeuwse textielmagnaat uit het Noord-Franse Armentières.
Wat verder kwam ik bij het “Prowse Point Cemetery” en het UEFA-monument, dat herinnert aan de Christmas Truce, de Kerstbestanden van 1914. Vanaf hier volgde ik Plugstreet 2, deze weg werd door de Britten tijdens de oorlog Mud Lane genoemd, en wandelde voorbij het kleine Mud Corner Cimetry. De Plugstreet eindigt bij Hyde Park Corner en wat verder stapte ik tot bij het Ploegsteert Memorial.
Plugstreet 2 stuurde mij dwars door het Bois de la Hutte en aan het Underhill Farm Cemetery aan de voet van Hill63(Rozenberg). Ik moest de Rozenberg terug over en halverwege de klim kon ik even stoppen bij de mooie Notre-Dame-des-Prés kapel. Boven had ik een mooi panorama over de Leievallei en voor mij lag de Kemmelberg te pronken. Ik stapte verder tot bij het gehucht “Le Rossignol”, waar ik reeds eerder was gepasseerd.
Deze keer daalde ik af via Plugstreet 1 en wat verder via een modderig en onverhard pad tot bij de brug over de Douvebeek. Bij de Douve was het pad herschapen in een ware modderpoel en er zat niks anders op dan door de modderbrij te ploeteren. Ik stond hier aan de voet van de heuvelrug Messines Ridge. De Nieuw-Zeelanderstraat stuurde mij steil omhoog tot bij het New Zealand Memorial. Wat verder bereikte ik het indrukwekkende Ierse Vredespark met de slanke, ronde toren.
Mijn fotoverslag: Mesen 21 november 2021
