Wandelen door het Meetjesland via het wandelnetwerk Meetjeslandse bossen: de Lembeekse bossen en het Bellebargiebos in de omgeving van Waarschoot, Lembeke en Oosteeklo.
Het Meetjesland in het noorden van de provincie Oost-Vlaanderen is een mooie, natuurrijke en groene regio: een paradijs voor wandelaars, fietsers en natuurmensen. Tegen de Nederlandse grens zijn er de Meetjeslandse kreken: een poldergebied met heel wat grote en kleine waterplassen (kreken) waar men kan genieten van de open ruimte en het weidse landschap. Maar het Meetjesland is ook een bosrijke streek: de bossen rond Sint-Maria-Aalter, het Drongengoedbos, het Leen en de Lembeekse bossen.
Drie wandelnetwerken doorkruisen het Meetjesland en staan garant voor heel wat mooie wandelingen: het wandelnetwerk van het Bulskampveld, de knooppunten van de Meetjeslandse kreken en het wandelnetwerk van de Meetjeslandse bossen.
Eerder dit jaar had ik reeds een tweetal wandelingen gemaakt via de knooppunten van de Meetjeslandse bossen: een tocht door het Maldegemveld en het Drongengoed (verslag) en een wandeling door Het Leen in Eeklo (verslag).
Vandaag had ik een derde tocht gepland over het oostelijke deel van het wandelnetwerk: door de Lembeekse bossen en het Bellebargiebos, een voor mij heel onbekend wandelgebied. Deze bossengordel strekt zich uit over Lembeke, Oosteeklo en Waarschoot.
Ik begon mijn wandeling vanaf de ruime parking bij de camping en de Kapel OLV van Vrede. Dat de Lembeekse bossen een populaire bestemming zijn, dat bewijzen de vele horecazaken. Clara Galette runde er ooit een legendarisch café. Getuige daarvan is de bronzen beeltenis van Clara dat werd vereeuwigd in het kunstwerk “Tournée Générale”.
Tijdens de wandeling stapte ik kleine stukjes over de Antwerpse Heirweg, een oude weg van Brugge naar Antwerpen. Ook de Burggravenstroom doorkruist de bossen. Langs deze waterweg werd de stad Gent tijdens de Middeleeuwen met platbodems of barges bevoorraad. Turfstekers en houthakkers werden met een bel verwittigd dat een barge in aantocht was. Vandaar de benaming van deze bossen: de Bellebargiebossen.
In Oosteeklo kwam ik nog voorbij de site van de vroegere abdij van Oosteeklo, waarvan enkel het gastenverblijf behouden bleef. Van Oosteeklo naar Lembeke wandelde ik vooral over verharde wegen.
In het centrum van Lembeke passeerde ik nog de bedrijfsgebouwen van de speculoos- en koekjesfabrikant Lotus Bakeries. Lembeke en speculoos zijn sedert jaren onlosmakelijk met elkaar verbonden en de geur van de speculooskoekjes hangt hier letterlijk in de lucht. Jaarlijks worden in het dorp de speculoosfeesten georganiseerd.
Werken bij de sportterreinen in Lembeke deden mij eventjes van het pad afdwalen en ik doolde een tijdje rond op het park tot ik een uitweg vond om het sportpark te verlaten. Een kilometer later stond ik opnieuw bij het vertrekpunt.
Mijn foto’s van de wandeling: Lembeke 10 augustus 2021
