Bossentocht georganiseerd en uitgepijld door de wandelclub de Drevestappers uit Zonnebeke.
De wandeling vertrok vanaf de parking bij de taverne “de Dreve” aan de rand van het Polygoonbos. Tegenover het café kan men het “Brother in Arms Memorial” aanschouwen.
De wandeling startte door het Polygoonbos en via het Black Watch Corner monument, de Nonnebossen, het monument bij de Frezenberg stapte ik richting Bellewaarde Ridge. De heuvelrug was tijdens de Groote Oorlog strategisch heel belangrijk en er werd dan ook heel hevig gevochten zowel boven- als ondergronds. In een bosje achter de militaire begraafplaats RE Grave, Railway Wood kan men nog de restanten zien van elf diepe kraters, littekens van explosies van mijnladingen onder de linies.
Wat verder kwam ik bij het gehucht “Hooge” langs de steenweg van Ieper naar Menen met het Hooge Crater museum en het grote Hooge Crater Cemetery.
Een onverharde wegel bracht mij daarna tot bij het Hogebos. Een deel van het bos wordt ook het Drieblotenbos genoemd naar de Drieblotenbeek die hier ontspringt. Deze bossen maken deel uit van de Gasthuisbossen ten zuiden van Ieper. Daarna volgde een passage door een ander stukje Gasthuisbos: het Landgoed Godtschalck, ooit een mooi kasteeldomein en door het Passendaleveld.
Via een stukje Geluveld wandelde ik terug naar het Black Watch Corner monument en daarna via het Vredesbos met het Vredesmonument, en het Polygoonbos opnieuw naar het startpunt.
Mijn fotoreportage: Zonnebeke 21 april 2021
Brother in Arms Memorial
Voor de wandeling ging ik een kijkje ging nemen bij het memorial en liep er Johan Vandewalle, uitbater van het café De Dreve, tegen het lijf. Hij groeide op in de omgeving en werd van kleins af geconfronteerd met de verhalen en de gruwel van de Groote Oorlog.
Hij is tunnelspecialist en amateur-archeoloog en legde mij de achterliggende geschiedenis en de context uit van het memorial, dat ondertussen is uitgegroeid tot zijn geesteskind en levensdoel. Zelden hoorde ik iemand zo geëmotioneerd en gepassioneerd spreken.
Het memorial wil alle broers, van alle nationaliteiten, herdenken die samen aan het front vochten tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Het Memorial symboliseert eigenlijk het tragische verhaal van twee Australische broers, John en Jim Hunter, die in de omgeving van het Polygoonbos samen aan het front vochten. Tijdens de gevechten in het najaar van 1917 werd John gewond door een granaat en stierf in de armen van zijn jongere broer Jim. Het enige wat Jim nog uit broederliefde kon doen was zijn broer ter plaatse begraven onder een dekzeil. Jim overleefde de oorlog en kwam later na de oorlog terug naar de westhoek om er het graf van zijn broer John te zoeken. Helaas tevergeefs. Maar toch bleef Jim tot aan zijn dood beweren dat men ooit zijn broer John zou vinden.
In 2006 was Johan er bij toen bij graafwerken vijf lichamen van gesneuvelde soldaten uit de Eerste Wereldoorlog werden ontdekt en hij hielp bij het opgraven. Eén soldaat viel speciaal op: hij lag in een andere richting met de blik naar het zuidwesten gericht en zijn lichaam lag onder een dekzeil en was vrij intact gebleven. Wat Johan toen beleefde, zal hij nooit meer vergeten: de ogen van de soldaat staarden hem aan en lichtten op in de avondzon. Johan voelde een speciale band met het oorlogsslachtoffer. Als kind was hij op deze plek ontelbare keren voorbij gefietst op weg naar school in Ieper. DNA-onderzoek wees uit dat het lichaam van de Australische soldaat John Hunter was.
Deze ontdekking zou voorgoed het leven van Johan veranderen. Daarmee werden de woorden van zijn moeder bewaarheid: ze had hem vroeger altijd voorgehouden dat hij ooit iets heel speciaal zou vinden.
Bij het Memorial kan men een toepasselijke tekst lezen uit een song van Mark Knopfler van Dire Straits:
There’s so many different worlds
So many different suns
And we have just one world
But we live in different ones
But it’s written in the starlight
And every line in your palm
We’re fools to make war
On our brothers in arms
Ja Didier heb de wandeling ook gedaan, mooie wandeling al woon ik in Zonnebeke het blijft de moeite waard.
Hopelijk zien we elkaar eens op één en andere wandeling !!!
Nog veel wandelplezier !!!
Groeten.
Dag Lionel,
Bedankt voor je reactie. We komen mekaar zeker nog wel eens tegen op één of andere wandeling.
Ook nog veel wandelgenot.
Groetjes Didier