Wandeling van het bloemendorp Kanegem, deelgemeente van Tielt naar het mooie kasteel van Poeke en terug.
Ik startte mijn wandeling vanuit Kanegem, een deelgmeente van Tielt. Het kleine dorpje geniet bekendheid als bloemendorp. Maar voor de bloemen was het deze tijd van het jaar helaas nog wat te vroeg. Bij de kerk van Kanegem staat het standbeeld van “Ijzeren Briek”, de Flandrien en de wielerlegende Briek Schotte, die onder andere tweemaal wereldkampioen werd. Briek zag hier in 1919 het levenslicht. De vrij indrukwekkende neobarokke Sint-Bavokerk wordt ook wel de “Kathedraal van te Lande” genoemd.
Onderweg naar Poeke stapte ik door de Neringenvallei en passeerde ik voorbij de Artemeersmolen.
De Neringenbeek stroomt door de vallei en vormt de grens tussen Aarsele en Kanegem. In deze vallei ligt de historische omwalde hoeve “Groot Goet ten Broucken”, waarvan de geschiedenis teruggaat tot in de 10de eeuw. De hoeve zou van oorsprong Frankisch zijn en was later eigendom van de Gentse Sint-Baafsabdij.
De Artemeersmolen werd in 1810 gebouwd en staat op de grens tussen West- en Oost-Vlaanderen. Er stond een stevige oostenwind en toen ik er voorbij liep, was de molen volop in werking. Het is de allerlaatste beroepsmatig bemalen molen van Oost-Vlaanderen. De molen kan worden bezocht en er is een winkel, waar men molenproducten kan kopen.
Ik maakte nog een ommetje in de richting van Vinkt, een deelgemeente van Deinze en zette daarna koers richting Kasteel van Poeke. Ik wandelde voorbij het mooie kasteel en rustte een poosje uit in het zonnetje op een zitbank bij het kasteel en vervolgde daarna mijn wandeling door het kasteelpark. Het neoclassicistische kasteel met roze gevels dateert uit de 12de eeuw en is sedert vorig jaar eigendom van de Vlaamse overheid. Het kasteel en de omgeving werden in het verleden meermaals gebruikt als decor voor TV-programma’s. Het kasteelpark strekt zich uit tussen Poeke en Lotenhulle en sluit aan bij de vallei van de Poekebeek.
Vanuit Poeke begon ik aan mijn terugweg naar Kanegem. Niet veel later had ik de witte “Mevrouwmolen” en de “Kathedraal van te Lande” reeds in het vizier. Ook de wieken van de Mevrouwmolen draaiden volop. De huidige stenen molen dateert van 1844 maar voorheen stond hier aanvankelijk een houten molen. In 2018 werd de molen opnieuw gerestaureerd en maalklaar gemaakt. Toen ik enkele foto’s nam van de molen en de omgeving, werd ik door de vriendelijke molenaar uitgenodigd om binnen in de molen een kijkje te nemen. Ook de Mevrouwmolen kan worden bezocht en is geopend voor het publiek.
Enkele onverharde wegels brachten mij daarna terug naar het bloemendorp.
Mijn fotoreportage van de wandeling: Kanegem 19 maart 2021
