Wandeling via de knooppunten van het wandelnetwerk Hoppeland in de Westhoek.
Tijdens de tocht verkende ik het landschap tussen Elverdinge en de hoppestad Poperinge. Het was genieten van het zonnetje en het aangename lenteweer.
Ik startte mijn wandeling bij de molen van Elverdinge: de Vermeulensmolen of Stenen Molen.
De molenwieken werden gedemonteerd en enkel de stenen molenromp en de maalderij zijn gebleven. Door een vete met de molenaar had de kasteelheer van Elverdinge tientallen hoge populieren voor de molen geplant zodat de molen geen wind meer kon vangen en niet langer kon malen. Daarop besliste de molenaar om zijn molen te verhogen. Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de molen nog wat hoger gemaakt toen hij werd gebruikt als uitkijkpost voor het Duitse leger. Daardoor is de molen van Elverdinge de hoogste molen van West-Vlaanderen.
Het Kasteel van Elverdinge ligt midden een kasteelpark aangeleund tegen de dorpskern. Het kasteel was tijdens de Eerste Wereldoorlog een hoofdkwartier van het geallieerde leger en brandde op het einde van de oorlog volledig uit. Na de oorlog werd het in de oorspronkelijke stijl heropgebouwd.
Ik wandelde langs de Poperingevaart en de Robaartbeek en door het natuurgebied Wippehoek en de Galgebossen. En zoals overal in de Westhoek kwam ik ook hier voorbij enkele oorlogskerkhoven: het Canada Farm British Cemetery, het Gwalia Cemetery en het Hagle Dump Cemetery.
De Galgebossen liggen op de grens tussen Poperinge, Elverdinge en Vlamertinge. Tot voor enkele eeuwen werden hier in het bos veroordeelden door de heren van Vlamertingen en Elverdinge aan de galg opgeknoopt. Het bos is een overblijfsel van een groot bos dat zich uitstrekte van Beselare tot Watou. Veel bossen in de omgeving werden tijdens de Eerste Wereldoorlog gekapt. De Galgebossen bleven hiervan gevrijwaard. Veel Britse soldaten vonden hier tijdens de Groote Oorlog een onderkomen in tenten en barakken. Het kamp werd door de Britten omgedoopt tot Dirty Bucket Camp naar de herberg de “Vuile Seule” (een West-Vlaams woord voor “emmer”) aan de rand van het bos.
Mijn fotoreportage: Elverdinge 24 maart 2021
