Het was genieten van een mooie, zonnige, zomerse septemberdag. Aanvankelijk was het wat mistig maar het zonnetje priemde al gauw doorheen nevel en mist en het werd prachtig en warm nazomerweer.
Ik startte mijn wandeling bij het kerkje van het polderdorpje Nieuwmunster, gelegen enkele kilometers ten zuiden van Wenduine en wandelde doorheen het mooie, wijdse, eeuwenoude weidelandschap van de Uitkerkse Polder. Het natuurgebied is de rust- en broedplaats bij uitstek voor heel wat trekvogels. Tijdens de wintermaanden overwinteren er duizenden watervogels en een ganse kolonie van allerlei soorten ganzen. Er is een bezoekerscentrum van Natuurpunt met heel wat informatie over de fauna en flora in het gebied. In de Polder zijn ook een aantal kijkhutten van waaruit vogelspotters en natuurliefhebbers de vogels kunnen observeren.
Verspreid in het gebied liggen heel wat grote hoeves, waarvan sommige prachtig werden gerestaureerd. Voor de rest is het gebied zo goed als onbewoond. In het kleine gehucht Sint-Jan-op-den-Dijk, gelegen aan de Blankenbergse Dijk (niet de zeedijk) staan een handvol huizen. Ooit stond hier een kerkje. Nu staat op deze plaats een mooie witgeschilderde kapel: het Sint-Jobskapelletje. Achter de kapel kan men de restanten zien van de batterij “Sachsen”, een onderdeel van de Duitse kustverdediging tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Ik bereikte de duinen bij de wrakhoutbrug in de wijk Harendijke, tussen Wenduine en Blankenberge. Ik wandelde verder over het strand tot bij de plaats genaamd “Zwarte Kiezel” net voor de badplaats De Haan. Daarna volgde een passage door de duinbossen tussen De Haan en Wenduine, een zeldzaam stukje bos aan onze kust.
Door de polders wandelde ik terug naar Nieuwmunster.
Wandelingen die ik eerder maakte door de Uitkerkse Polder: klik hier.
Mijn foto’s van de wandeling: Nieuwmunster september 2020
