Gelukkig zijn er in ons dichtbevolkt Vlaanderen nog open ruimtes waar men ongestoord kan wandelen en fietsen. De uitgestrekte polders tussen Diksmuide en Veurne behoren alvast tot deze categorie. Hier kan men nog de drukte ontlopen en volop genieten van de rust, de stilte en de natuur. Het kleine polderdorpje Lampernisse, een deelgemeente van Diksmuide ligt verdoken midden in dit poldergebied.
Het dorpje heeft een kerk, een horecazaak en in de Zannekinstraat staan enkele tientallen huizen. Verspreid in het landschap rond het dorp liggen kleine en groter boerderijen, waarvan enkele uitgerust zijn als vakantiehoeve of als B&B.
Schrijver Clem Schouwenaars woonde een tijdje in de omgeving en vond in de stille, vlakke polders van Lampernisse inspiratie voor zijn oeuvre.
De geschiedenis van Lampernisse blijft echter voor altijd verbonden met deze van de vrijheidsstrijder Nicolaas Zannekin, die er eind 13 de eeuw is geboren. Hij was één van de leiders van Vlaamse boeren, genaamd de Kerels van Vlaanderen, die tegen graaf Lodewijk I van Vlaanderen in opstand waren gekomen. De Vlaamse rebellen werden begin 14 de eeuw in de slag bij Kassel door het Franse leger verslagen en Zannekin sneuvelde tijdens die veldslag.
Bij de start moest ik al onmiddellijk mijn parkoers aanpassen. Ik was van plan om de Lampernissewegel te nemen, een onverhard pad dat door private weiden loopt, maar een hele meute koeien stond wat verder met veel overgave te grazen. Een bord bij het toegangspoortje raadt de wandelaar af om in dit geval de wegel niet te gebruiken omdat er soms stieren die gevaarlijk en onbetrouwbaar kunnen reageren. Ik betrouwde het zaakje niet en ik had ook geen zin om op mijn eentje, zonder publiek en waarschijnlijk ook zonder succes in Lampernisse de held uit te hangen en torero te spelen. Ik volgde dan maar bij de start, weliswaar in omgekeerde zin, het Zannekin wandelpad. Wat verder kon ik dan terug op mijn uitgestippelde route aansluiten.
Ik volgde eerst een onverhard fiets- en wandelpad langs de Grote Ijzerbeek en stapte richting Alveringem. Bij de historische hoeve “Hof de Fockewerve” volgde ik daarna een mooi pad tot bij de site van een vroegere dakpannenfabriek in het gehucht Fortem, gelegen aan de Lovaart. Hier kan men een landschapskunstwerk zien van Stijn Claikens: een blauw en een rood muurtje symboliseren de linies van het Belgische en het Duitse Leger aan het Ijzerfront. Vanuit Alveringem kan men de Pannendorpwandeling volgen. De site van de dakpannenfabriek was me niet onbekend want een tocht vanuit Hoogstade had me reeds deze omgeving laten verkennen.
Via meestal verharde, maar rustige wegen wandelde ik daarna zuidelijk in de richting van Lo en Nieuwkapelle en passeerde onderweg de witgekalkte Rozendaalkapel. Daarna ging het terug in noordelijke richting naar Lampernisse met in de verte aan de horizon, als oriënteringspunt, het in deze regio onvermijdelijke silhouet van de Ijzertoren.
Iets ten zuiden van Lampernisse stapte ik nog voorbij de archeologische site van het voormalig “Leenhof Ter Wissche”, de belangrijkste omwalde hoeve van Lampernisse in de 14 de eeuw.
Hierbij mijn fotoreportage: Lampernisse 23 juli 2020
