Over GR-paden door het land van Tijl Uilenspiegel (14 maart 2020)

Het COVID-19 virus houdt onze maatschappij stevig in een wurggreep en beperkt en bepaalt spijtig genoeg reeds een tijdje ons doen en laten. Hopelijk is dit maar een korte en tijdelijke periode en hebben we binnenkort de verspreiding van het virus onder controle. Ook heel wat geplande en georganiseerde wandelevenementen moesten noodgedwongen worden afgelast.

Maar een wandeling in mijn eentje in de vrije natuur en mits het naleven van de voorschriften met betrekking tot het vermijden van “dichte” sociale contacten kan natuurlijk geen kwaad. Ik had een tocht voorbereid door de polders in het Land van Tijl Uilenspiegel en had me voorzien van extra proviand (water en fruit).

Doorheen de streek rondom het kleine polderstadje Damme lopen een drietal GR-paden: de GR5A Wandelronde van Vlaanderen, de GR131 Brugse Ommeland-Ieperboog en de streek-GR Uilenspiegel.

Ik combineerde stukjes van deze GR-paden om een rondwandeling te maken door het Land van Tijl Uilenspiegel vanuit Damme.

Ik volgde eerst de GR131 vanuit Damme tot Moerkerke. De parking van het anders door toeristen druk bezochte Damme was nog leeg toen ik er aankwam. De wandeling begon met een heel mooi stukje over de vesten van Damme. Deze stadswallen werden door de Spanjaarden in de 16de en de 17de eeuw aangelegd. Het was nog wat frisjes maar de lucht was hemels staalblauw. Via de Zuiddijk wandelde ik richting het tweelingskanaal: de Stinker en de Blinker. De GR131 volgt het Schipdonkkanaal (het andere kanaal heet het Leopoldskanaal) tot bij de Molentjesbrug bij de Moerkerkse wijk “het Molentje“. Een monument herinnert aan de veldslag die hier woedde tussen het Duitse en Canadese leger op het einde van de Tweede Wereldoorlog.

Hier verliet ik de GR131 en via een lange, rechte, saaie betonweg bereikte ik tussen Moerkerke en Lapscheure de Sint-Pietersdijk, een dijk die werd aangelegd in de 17de eeuw. Hier pikte ik het traject op van de streek-GR Uilenspiegel. Aan mijn rechterkant zag ik het kerkje van Lapscheure. De streek-GR volgde nu een mooie onverharde weg naast het Zuid-over-de-Lieve-Geleed en bij het gehucht Vlienderhaag stapte ik verder over de Landsdijk richting Hoeke.

In Hoeke, de kleinste deelgemeente van Damme stak ik de Damse Vaart over en vanaf hier volgde ik de GR5A terug naar Damme. In 2014 stapte ik het traject over de GR5A van Lapscheure naar Brugge (verslag). Ik verliet nog eventjes het GR-pad om tot bij het kleine, charmante kerkje, dat is toegewijd aan Sint-Jacob-de-Meerder, te stappen. Hoeke is gelegen langs de Via Brugensis, een pelgrimsroute richting Compostela. Een wegwijzer voor het kerkje geeft de afstand aan richting Santiago (2474 km).

Het GR-pad volgt de Krinkeldijk, een oude zeedijk tot bij het witte polderdorp Oostkerke, gebouwd rond de imposante Sint-Kwintenskerk met platte kerktoren. Een mooie onverharde weg omzoomd met knotwilgen en mooi geel bloeiende paasbloemen leidde mij voorbij het kasteel van Oostkerke en uiteindelijk tot bij de Sifon waar vroeger de “Stinker en Blinker” onder de Damse Vaart dook. Langs deze kanalen en dijken en ook elders in het landschap staan overal rijen hoge bomen die de streek een heel uniek uitzicht bieden. Via de Romboutswervedijk wandelde ik nog voorbij het Verbrand Fort, een vierkanten, aarden omwalling met grachten aangelegd door het Franse leger in de 18de eeuw om Brugge en Damme te beschermen. Wat verder ligt “de Romboutswerve“, een natuurreservaat beheerd door Natuurpunt. Hier in deze natte en laaggelegen graslanden overwinteren jaarlijks heel wat wilde ganzen en andere watervogels.

Het pad langs de Damse Vaart bracht me terug tot in Damme. Ik maakte nog een ommetje door de straten van het kleine stadje. Het was er heel rustig en kalm want alle café’s en restaurants, en dat zijn er hier heel wat, waren gesloten wegens de maatregelen genomen in de strijd tegen het Corona-virus.

Het stadje heeft een mooi stadhuis, gebouwd in de 15de eeuw. Voor het stadhuis staat het standbeeld van de Vlaamse dichter Jacob van Maerlant, die in Damme werkte, leefde en er werd begraven.. Even buiten de stad staat langs de Damse Vaart de witte Schellemolen. Maar het meest kenmerkende bouwwerk van het stadje is ongetwijfeld de robuuste Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk met platte toren.

Mijn fotoreportage: Damme 14 maart 2020

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•