Wandeling door de preivelden van berengemeente Meulebeke: grasduinen in het verleden van de adellijke familie de Beer en het kasteel Ter Borcht.
De tocht vertrok vanuit de vroegere brouwerij de Vondel in het centrum van Meulebeke. Toen de brouwerij enkele decennia terug haar activiteiten stopzette, kocht de gemeente de site en verbouwde het tot een ontmoetingscentrum. Ook de bibliotheek is er gehuisvest.
Er waren eigenlijk drie lussen uitgepijld die ons telkens terug naar het centrum van Meulebeke stuurden. We verlieten bijgevolg nooit het grondgebied van het dorp en verkenden uitgebreid de landelijke omgeving en de vele preivelden er rond. Ik vond het wel een beetje spijtig dat er amper onverharde wegen werden gebruikt.
Onderweg in de vallei van de Devebeek stapten we voorbij het “Zeerhoofdkapelleke“. Wel een merkwaardige naam voor een kapel. Mensen die vaak last hebben van hoofdpijn zouden hier soelaas vinden voor hun kwaal. Zou het hier op maandagochtend soms wel eens aanschuiven zijn? Vroeger stond hier een veldkapel. De moderne versie van de kapel werd opgevat als slakkenhuis. De deur van de kapel was open en ik wipte nieuwsgierig eventjes binnen. Naast wat lege stoelen staat er in een glazen kast een 16de eeuws houten beeld van “Christus op de koude steen”.
Wat later passeerden we nog een ander oord van volksdevotie in Meulebeke in de nabijheid van het kasteeldomein “Ter Borcht” : de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand. Vooral in de meimaand wordt het bedevaartsoord druk bezocht.
Bij de Sint-Amanduskerk staat het standbeeld van “De Beer“, ontworpen door de plaatselijke kunstenaar Frans Vercoutere met als opschrift: “Habemus Ursum” (oftewel “we hebben een beer”). In het wapenschild van Meulebeke staat de beeltenis van een beer en in het dorp vinden ook jaarlijks de “Berefeesten” plaats.
Aangezien dit beest in onze contreien niet voorkomt, vroeg ik mij dan ook af wat welke verklaring er is voor de innige band tussen het roofdier en de gemeente Meulebeke? Daarvoor moet men enkele eeuwen terug in de dorpsgeschiedenis toen ridder Jan de Beer, eerste secretaris van Karel de Stoute en een telg van de adellijke familie de Beer op het einde van de 15de eeuw in het bezit kwam van de Heerlijkheid van Meulebeke en op het kasteel Ter Borcht ging wonen. De familie de Beer zou een drietal eeuwen in het bezit blijven van de Heerlijkheid.
Nu is het domein Ter Borcht vooral gekend vanwege de sportschool die er gehuisvest is.
Mijn fotoreportage: Meulebeke 15 februari 2020
