Het Pajottenland rond Herne en de Markvallei (22 februari 2020)

Wandeling via het wandelnetwerk Pajottenland. Kennismaking met het zuidelijk deel van het Pajottenland.

Parkoers: Herne – Tollembeek – Vollezele

Ik startte de wandeling door het zuiden van het Pajottenland vanuit Herne, een gemeente in Vlaams Brabant en gelegen iets ten noorden van het Waalse stadje Enghien. Herne ligt langs de Mark, een zijriviertje van de Dender, dat van oost naar west door de streek stroomt.

Onmiddellijk na de start wandelde ik voorbij de Hernemolen, een watermolen aan de Mark. Deze molen wordt ook wel Sint-Waltrudismolen genoemd en is één van de drie watermolens van Herne. De oudste vermelding van deze molen gaat terug tot 1219.

Via het oude gehucht Quattem en de grote, oude, vervallen boerderij “Hof te Kwatem” stapte ik naar Tollembeek, een deelgemeente van Galmaarden. De inwoners van het dorp worden ook wel de Hanezoekers genoemd. Lang geleden waren ze hier ooit op zoek geweest naar de haan die boven op de kerktoren stond. Toen deze voor herstelling van de toren was gehaald, was hij daags nadien verdwenen. De kerktoren bleef lange tijd zonder haan. Pas nadat men in het dorp de tien schoonste hanen hadden geslacht, kregen ze de vermiste kerkhaan terug.

De bekendste inwoner van Tollembeek is Urbanus. De artiest, komiek, zanger en stripauteur is geboren en getogen in het Pajottenland. Op een pleintje nabij de kerk staat het Urbanusbeeld: de kwajongen Urbanus met twee van zijn stripfiguren: de bromvlieg Amedee en de hond Nabuco Donosor.

Het was tijd om even uit te rusten in een café op de plaats en luisterde ondertussen met een half oor naar het sappige dialect van de tooggasten.

Wat verder op het dorpsplein van Tollembeek staat het beeld van de “Kaatser“. De kaatssport kwam tijdens de vorige eeuw overgewaaid uit Wallonië en was ooit heel populair in het Pajottenland.

Ik liet Tollembeek achter mij en volgde een tijdje het mooie onverharde, modderige pad langs de kronkelende Mark. Daarna verliet ik de vallei van de Mark door het stiltegebied Dender-Mark tot bij de mooie vierkantshoeve “Hof ter Haegen“. Hier werden ooit Brabantse trekpaarden gefokt. Wat verder zag ik de heuvelrug van de Congoberg en wat later doemde het kerkje van Vollezele voor mij op.

Vollezele genoot internationaal bekendheid als fokcentrum van het Brabants trekpaard. Voor het kerkje staat een deels bewaarde schandpaal en een “Mijnwerkersbuste“. Dit beeld herinnert aan de talrijke mannen die dagelijks vanuit het dorp naar de Waalse steenkoolmijnen pendelden. In het vroegere gemeentehuis van het dorpje is nu het museum van het Brabants Trekpaard gevestigd. Voor het museum staat het bronzen beeld van de hengst “Brillant“.

Vanuit Vollezele stapte ik via de vallei van de Scheibeek terug naar Herne. Vanop de hoogte boven de Mark zag ik de mooie Sint-Petrus en Pauluskerk, gebouwd met steen uit de steengroeve van het nabije Sint-Pieters-Kapelle.

Mijn fotoreportage: Herne 22 februari 2020

Andere tochten in het Pajottenland: klik hier

Facebooktwitterpinterestlinkedinmail

4 gedachten over “Het Pajottenland rond Herne en de Markvallei (22 februari 2020)

  1. Hallo Didier, bedankt om dit (voor mij) onbekend stukje Pajottenland in het daglicht te zetten. In Bergom (Westerlo) staat ook een beeldje van een gezinnetje dat pa uitzwaait die in de Walen gaat werken (omdat hier in de streek geen werk was); sommige schreeuwlelijken zouden die Vlaamse geschiedenis beter onder ogen zien.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.