Het “Maison de Léaucourt” aan de Schelde tussen Obigies en Hérinnes was het startpunt van mijn wandeling. Het bezoekerscentrum ligt bij een natuurgebied in een vroegere meander van de Schelde. Ik volgde het traject van de GR122 (GR Scheldeland) en de GRP123 ( Tour du Hainaut occidental). Beide GR-paden lopen hier een tijdje samen. Ik wandelde over het brede jaagpad langs de Schelde tot aan de brug in Pecq.
Ik bleef deze GR-paden volgen via Pecq en Estaimbourg naar Saint-Léger. In het centrum van Estaimbourg staat naast kerkje het 19de eeuwse “Chateau de Bourgogne“. In Saint-Léger stopte ik eventjes voor een korte koffiepauze in het café aan de Place des Templiers rechtover de kerk. De eeuwenoude “Ferme du Temple” naast de kerk heeft een rijke geschiedenis want het was in de vroege middeleeuwen een commanderij van de Orde van de Tempeliers.
Onderweg naar Saint-Léger wandelde ik een poosje langs het Spierekanaal, waarvan beide oevers vroeger omzoomd waren met een mooie, hoge bomenrij, waardoor de omgeving heel schilderachtig was. De mooie ophaalbrugjes over het kleine, smalle kanaal versterken nog het pittoreske karakter. Nu is men volop bezig met het kappen van deze hoge bomen en worden er nieuwe, jonge boompjes aangeplant. Door deze werken kon ik niet verder de GR over het jaagpad volgen, maar moest ik een eindje langs een drukkere weg parallel aan het kanaal stappen. Enkele jaren terug wandelde ik langs het Spierekanaal vanuit Spiere naar Leers-Nord aan de Franse grens (verslag)
Mijn tocht ging daarna verder richting Warcoing en Hérinnes. Aan de Schelde in Warcoing passeerde ik in de Rue de la Sucrerie de bedrijfsgebouwen van Cosucra. Het bedrijf was oorspronkelijk een suikerfabriek en uit de aangeleverde bieten werd suiker geproduceerd. Het bedrijf heeft zich omgevormd en ontwikkelt nu voedingsingrediënten uit chicorei en erwten. Bij de brug over de Schelde verliet ik het GR-pad.
De rest van het parkoers vanuit Hérinnes had ik zelf geïmproviseerd. Ik volgde vanuit Hérinnes een oude, in slechte staat verkerende kasseiweg, keurig aangeduid met een bord “Route dégradée”. De weg liep lichtjes bergop richting enkele windmolens nabij het gehucht Vert Chemin. Hier had ik een mooi panorama over de lager gelegen Scheldevallei. Wat verder voor mij lag de heuvelrug van de Kluisberg en aan de andere kant zag ik de beboste kam van de Mont-Saint-Aubert.
Het laatste stukje van de wandeling ging in dalende lijn richting Schelde tot bij het “Maison de Léaucourt“.
Mijn fotoreportage: Hérinnes 1 februari 2020
