Wandeling door de poldes rond het Zeeuwse mosselstadje Philippine.
Dit weekend werden in het Zeeuwse Philippine de Mosselfeesten georganiseerd. Er stond ook een wandeltocht op het programma.
De wandeling volgde eerst het lange kaarsrechte Philippinekanaal en trok daarna verder langs enkele dijken tot bij de rustpost midden in de polders. Het was er heel druk zodat ik verkoos om de tocht onmiddellijk verder te zetten.
Het parkoers liet me nu kennis maken met het natuurgebied Braakman-Zuid. De zomerzon stond hoog aan de wolkenloze hemel en de verfrissende koelte van het bos deed deugd. De Braakman was ooit een zeearm die in verbinding stond met de Westerschelde en de Noordzee. Via de uitlopers van die zeearm hadden de vissershavens van Philippine, Boekhoute, Axel en Sas van Gent toegang tot de zee.
Wat later kwam ik bij het buurtschap Isabellahaven. De tocht ging daarna verder langs het Isabellakanaal tot aan de grens met ons landje en tot bij de plaats waar vroeger de haven van Boekhoute was. Hier staat de grenspaal 322.
Op de terugweg naar Philippine volgde ik een tijdje de Braakmanstraat. Deze weg loopt pal op de landsgrens. Een groot bord langs de kant van de weg geeft aan dat de schapen hier voorrang hebben. En inderdaad wat later kwam ik bij een kudde grazende zwarte Hebridean-schapen. Een ras dat ooit door de Vikingen naar de Hebriden, een eilandengroep ten noordwesten van Schotland werd gebracht.
Wat verder kom ik bij de reconstructie van een stukje “doodendraad”, de elektrische draadversperring die door het Duitse leger tijdens de Eerste Wereldoorlog langs de Belgisch-Nederlandse grens werd gebouwd.
Het laatste stukje werden we nog door een fruitboomgaard gestuurd. Eerst appelbomen en daarna perenbomen. Hier was men reeds volop bezig met de pluk.
In Philippine was er ondertussen heel wat sfeer en was het heel druk. Een fanfare zorgde voor de muzikale omlijsting terwijl de terrassen van de mosselrestaurants helemaal vol zaten.
Mijn foto’s van de wandeling: Philippine 24 augustus 2019
Heel mooi blogje waarin je de lezer uitnodigt en mee laat wandelen. Niet alleen in beeld maar ook in woord. Dank om deze ervaringen te delen.
Dag Catherine, Van harte bedankt voor de positieve reactie. Groeten, Didier
Ik herinner me de streek nog heel goed van die etappe op GR 5A (met achteraf kort bezoekje aan Philippine). Zeeuws-Vlaanderen is best heel mooi.
Guido, het is inderdaad best aangenaam wandelen in Zeeuws-Vlaanderen. Al moet men natuurlijk houden van de open ruimte en de vlakke polders. De tocht viel zeer goed mee, al was het puffen door de warmte. Groetjes Didier