Wandelen in de Vlaamse Ardennen in de streek ten westen van Geraardsbergen via het wandelnetwerk Bronbossen
Parkoers: Parike – Sint-Martens-Lierde – Hemelveerdegem – Deftinge – Goeferdinge – Zalardinge – Everbeek-Beneden – Parike
Ik startte mijn tocht door dit stukje Vlaamse Ardennen aan het kleine, schilderachtige, witte kerkje van Parike, een deelgemeente van Brakel. Onderweg zou ik in totaal een zestal dorpjes passeren, verspreid over de gemeenten Brakel, Lierde en Geraardsbergen.
Ik bereikte eerst Sint-Martens-Lierde. In dit dorpje zijn er nog overblijfselen van de vroegere Kartuizerpriorij van Sint-Maartens-Bos, die hier in de 14de eeuw werd gesticht. De knooppunten die ik had gekozen, volgden een poosje de “Kartuizer wandelroute”.
Via de Molenkouter op de Keiberg, waar vroeger de Keibergmolen stond, kwam ik bij het dorpsplein van Hemelveerdegem, de kleinste deelgemeente van Lierde. Ik wandelde over de heuvelrug boven de vallei van de Larebeek. Het dorpje heeft een mooie dorpskom, dat als dorpsgezicht beschermd is. Sint-Jan is de patroonheilige van het dorp. Ook het café op het mooie dorpsplein werd naar de heilige genoemd. Ik kon er terecht voor een koffie.
Via het gehucht Triepen zette ik koers naar Deftinge. De “Muur” van Geraardsbergen was door de nevel voor mij onzichtbaar gebleven, maar nu zag ik duidelijk de contouren van de Oudeberg, die zich trots boven de Dendervallei verheft. In Deftinge laste ik een tweede korte pauze in. In het café “de Kerkuil”, rechtover de kerk, waren de stamgasten aan de toog bezig aan hun “zaterdags” aperitief.
Ik verliet het dorp en een wegel stuurde mij tot bij de steenweg tussen Brakel en Geraardsbergen. Ik moest een poosje de steenweg volgen en hordes wielerfanaten passeerden mij. Zij waren bezig aan “hun Ronde van Vlaanderen” en reden richting Geraardsbergen en de Muur. Voor hen lag de kuitenbijter uitdagend in al zijn glorie op hen te wachten. Ik daalde af naar de vallei van de Molenbeek en kreeg weldra het kerkje van het kleine Goeferdinge in het vizier. Ik was nu op het grondgebied van Geraardsbergen.
Het nabije Zalardinge was mijn volgende bestemming. De kerkjes van beide dorpjes staan in vogelvlucht zelfs nog geen kilometer uit elkaar. Onderweg kwam ik op het traject van de GR5A. In 2015 stapte ik via de GR5A Zuid van Geraardsbergen naar Ronse (verslag). In het volkscafé “d’Oude Molen” stopte ik een laatste maal. Ik werd er vriendelijk bediend. Het café is tevens duivenlokaal van de maatschappij “de Witte Pen”. Later in de namiddag was de eerste inkorving van het nieuwe seizoen gepland.
Op weg naar Everbeek-Beneden volgde een mooi stukje langs de Terkleppebeek. Vanuit Everbeek-Beneden ging het via onverharde wegen geleidelijk bergop tot boven op het plateau bij een veldkruis tussen twee oude lindebomen. Dit was meteen het hoogste punt van mijn wandeltocht maar ook een hoogtepunt want ik werd beloond met een mooi vergezicht. Rechts van mij lagen Parikebos en Parikeberg. ’s Anderdaags zou ik hier de renners bij de doortocht van de Ronde van Vlaanderen komen aanmoedigen.
Er restte mij nu nog de afdaling door de velden en de akkers richting Parike, het dorp met het witte kerkje, dat ik reeds van ver kon zien.
Mijn fotoreportage: Parike 6 april 2019
