Wandeling in de Ijzervallei: door de polders Bachten de Kupe en langs de Ijzer.
De wandeling werd georganiseerd door de wandelclub uit Diksmuide en startte vanuit de deelgemeente Nieuwkapelle. Het polderdorpje wordt in de streek “Niekapelle” genoemd en ligt zoals men hier zegt “Bachten de Kupe”, in de uiterste Westhoek achter de Ijzer. Vanuit de startzaal waren een vijftal wandellussen uitgepijld.
Ik koos eerst voor de lus richting het wat noordelijker gelegen Oudekapelle. Nog wat verder ligt het piepkleine Sint-Jacobs-Kapelle. De drie polderdorpjes maakten vanaf 1971 deel uit van de gemeente Driekapellen. Deze fusiegemeente had maar een kort bestaan want zes jaar later werd Driekapellen bij de stad Diksmuide gevoegd. Via de “Oude Zeedijk” wandelde ik terug richting Nieuwkapelle. Deze dijk werd aangelegd rond 1050 en liep van Oostduinkerke tot Lo. In Nieuwkapelle start de “Oude Zeedijk wandelroute”, een route van acht kilometer bestaan de uit 2 lussen.
Ik maakte nog een ommetje rond een grote waterplas de “Put van Nieuwkapelle”. Deze plas ontstond in 1970 door zandwinning voor de aanleg van het drinkwaterspaarbekken in Woumen. Bij de Put staan twee windturbines: de Lepelmolen en de Botermolen.
Na de passage in Nieuwkerke wandelde ik nu in zuidelijke richting naar een plaats genoemd “Hazewind”. Het plaatsnaambord geeft aan dat hier vroeger een herberg stond waar veel jagers kwamen. Ik wou deze lus wat langer maken, verliet de uitgepijlde route en begon mijn “eigen” route te improviseren. Mijn GPS was daarbij een handig instrument. Ik volgde een vijftal kilometer de Ijzer stroomafwaarts richting Diksmuide.
Ik passeerde eerst de Knokkebrug, op de plaats waar het kanaal Ieper-Ijzer of het Ieperleekanaal in de Ijzer vloeit. Hier lag ooit het fort Knokke dat eind 16 de eeuw door de Spanjaarden werd gebouwd. Wat later kwam ik voorbij de “Villa Marietta”. In deze villa aan het front woonde tijdens de Eerste Wereldoorlog Madame Tack, een dame van adel. Ze deelde sigaretten en voedsel uit aan de soldaten in de loopgraven. Ik bleef de Ijzer volgen tot bij Sint-Jacobs-Kapelle en kwam wat later opnieuw bij de “Oude Zeedijk”.
Het “Mervilliepad”, een oud kerkpad bracht me terug tot bij het kerkje van Nieuwkapelle. Dichter en componist Alfons Mervillie was tijdens de Eerste Wereldoorlog priester in Nieuwkapelle.
Mijn foto’s: Nieuwkapelle 26 december 2018
