GR-dagstapper door een stukje West-Vlaams Heuvelland met oorlogsheriineringen: GR5A-Zuid en Streek-GR Heuvelland.
Parkoers: Mesen-Wulvergem-Nieuwkerke-Mesen
Ik startte vanuit Mesen en wandelde eerst naar de Spanbroekmolenkrater, ook wel “Pool of Peace” genoemd. Het is de grootste mijnenkrater van de Westhoek, een litteken van de mijnenslag van 1917. Nu is het vredig en mooi stukje natuur in het prachtige landschap. Amper te geloven dat hier zoveel mensenlevens werden geofferd in een zinloze oorlog. Van hieruit had ik een mooi zicht op de heuvelrug tussen Wijtschate en Mesen: Messines Ridges.
Via een lang en kletsnat graspad daalde ik af naar Wulvergem, de kleinste deelgemeente van Heuvelland. Dit stukje herkende ik van de GR5A-Zuid. Ik had een korte koffiepauze gepland in “A la Basse Ville” maar het café was gesloten. Ik vervolgde dan maar mijn tocht richting Nieuwkerke met aan mijn rechterkant de beboste Kemmelberg als metgezel. Bij de “Pont d’Amour” in Nieuwkerke merkte ik de geel-rode tekens op van de Streek-GR Heuvelland. Dit GR-pad zou ik verder volgen tot Mesen. Maar eerst was het tijd voor een korte pauze in een café op het marktplein van Nieuwkerke.
Het dorp ligt tegen de grens met Frankrijk en Wallonië (Ploegsteert) en heeft een rijk verleden met een bloeiende lakennijverheid in de zestiende eeuw. Onderweg richting Ploegsteert genoot ik van mooie vergezichten over de lager gelegen Leievallei en zag ik de flatgebouwen van de Rijselse agglomeratie, de torens van de Franse stad Armentiers en enkele terrils van de vroegere Noord-Franse mijnstreek rond Douai en Lens.
Ik bereikte een “plugstreet” rond Ploegsteert boven op de Rozenberg. Ik daalde af tot bij de Douvebeek. De torens van Mesen kwamen steeds dichter: de opvallende, plompe kerktoren van de Sint-Niklaaskerk en de Ierse toren. In Mesen passeerde ik nog voorbij het Nieuw-Zeelands herdenkingsmonument.
Mijn fotoreportage: Mesen 30 augustus 2018
