Wandeling via het wandelnetwerk Meetjeslandse Kreken en het wandelnetwerk Grenzeloos wandelen in Zeeuws-Vlaanderen.
Tijdens een wandeling in Eeklo begin dit jaar had iemand ons toevertrouwd dat de paling in het Meetjesland op zijn lekkerst is bij “Wevers … in Tsjie-Tsjan“. De man bedoelde daarmee het restaurant Polderzicht in Sint-Jan-in-Eremo, het kleinste dorp van het Meetjesland. Paling is hier de specialiteit van het huis. Op de kaart van het restaurant staan dan ook maar liefst tien palinggerechten.
We hadden ons voorgenomen om dit jaar een tocht te stappen in het Meetjesland en bij “Wevers” de paling te proeven. Vandaag was het dus D-day. We namen de proef op de som.
Ik stippelde een tocht uit met behulp van RouteYou via de wandelnetwerken “Meetjeslandse Kreken” en “Grenzeloos wandelen”. We vertrokken bij het kerkje van Sint-Margriete, een deelgemeente van Sint-Laureins en passeerden grenspaal 336 op weg naar Sint Kruis. We genoten ondertussen van het zonnetje en het open polderlandschap. Het kerkje van Sint Kruis, een deelgemeente van Zeeuwse stadje Sluis heeft een robuuste toren met stompe spits; Het wordt daarom ook wel de “Peperbusse” genoemd. Voor de kerk staat het kolossale houten beeld van Pater Paridaen, geboren in Sint Kruis en 47 jaar missionaris in Brazilië. Het dorpje viert dit jaar zijn 800-ste verjaardag en overal hingen vlaggen en blauw-witte wimpels om dit te herdenken. Het café “Zeelandia” bij Greetje was pas geopend. We waren de eerste klanten en bestelden er een koffie. We werden er vriendelijk bediend al was Greetje druk bezig buiten het terras schoon te vegen.
Geen tijd te verspillen want Sint-Jan-in-Eremo lag nog 12 kilometer verder. Een lange kasseiweg leidde ons richting “Eeklose watergang”. Via een mooi onverhard pad, stapten we langs het drooggelegde afwateringskanaal tot bij het Leopoldkanaal. We waren enigszins verrast hier de GR-tekens te zien van de GR 5A, want op onze tocht over dit GR-pad waren we hier alleszins niet gepasseerd. Maar we wisten dat het traject op sommige plaatsen was vernieuwd. Wat verder markeerde grenspaal 341 dat we opnieuw op Belgische bodem waren.
Een voetveer over het Leopoldkanaal zette ons af aan de overkant. Een groep Limburgse toeristen stond ons geamuseerd aan te gapen. Via enkele lange, kaarsrechte betonwegen en de “Poeperkeswegel” bereikten we terug het Leopoldkanaal. We naderden stilaan Tsjie-Tsjan en het palingrestaurant. Een onverhard pad langs de Boerekreek bracht ons tot bij het mooie, kleine kerkje van Sint-Jan-in-Eremo.
We dronken eerst iets fris als apero in het café naast het restaurant en bestelden daarna onze portie gebakken paling. Ik moet bekennen dat ik geen fervente paling-eter ben, maar de paling was alleszins heel lekker. Ook de bediening was voortreffelijk en vriendelijk.
We lieten niet na nog een kort bezoekje te brengen aan het kleine kerkje toegewijd aan Sint-Jan-de-Doper. Op de terugweg naar Sint-Margriete passeerden we nog een Tiendenpaal. Deze paal bakende de grens af tussen de gronden van de Gentse Sint-Baafsabdij en het kapittel van Doornik. Ook voor de kerk van Sint-Margriete staat een dergelijke Tiendenpaal.
Op de terugweg naar huis stopten we nog efkes in het “Kleine Café”, een stukje Amsterdam in Aardenburg.
Mijn fotoreportage: Sint-Margriete 11 augustus 2018
