Tweede dag van de 100km van Ieper.
Tijdens de tweede wandeldag van deze driedaagse wordt traditioneel richting het West-Vlaamse Heuvelland gewandeld. Het zou net zoals de dag voordien opnieuw een “zomerse” dag worden met een hemelsblauwe lucht, veel zon en warme temperaturen. De 30 km-stappers wandelden tot Kemmel, de 40 km-stappers tot de Zwarteberg en de diehards van de 50 km stapten zelfs over “de schreve” tot bij de “Mont Kokereel”.
Omdat ik later op de dag nog andere verplichtingen had, schreef ik mij in voor het parkoers van de 30 km. Ik moet eerlijk bekennen dat ik gezien de zomerse temperatuur daarom niet rouwig was.
Het hoogtepunt van onze tocht zou dan ook zowel letterlijk als figuurlijk de Kemmelberg, de hoogste uitschieter van Heuvelland, worden.
We trokken vanuit de Kattenstad Ieper eerst richting Dikkebus. Via de Ieperse vestingen, de Rijselpoort, de Posthoornwijk en het Dikkebusvijverpad bereikten we de eerste rustpost. We stapten onmiddellijk verder en bereikten weldra Dikkebusvijver, de waterplas die Ieper van drinkwater voorziet maar ook een uitgelezen plek is voor waterrecreanten. Aan de horizon voor ons zagen we het kerkje van Kemmel met daarachter de Kemmelberg. Onderweg namen we enkele foto’s bij het “Klein Vierstraat British Cemetery” en in Kemmel namen we een (langere) pauze in het café “’t Hommelke”, onze favoriete stopplaats in Kemmel. Men is er steeds welkom en men schenkt er lekkere “Kapittel” van het vat.
Daarna bewandelden we een stukje GR5A (tocht Zandvoorde-Westouter) doorheen het Warandepark en beklimming van de Kemmel via de Kattekerkhofstraat. De “langere” afstanden stapten hier verder het Heuvelland in en wij daalden een niveau lager tot bij de Lettenberg. Tweede Limburgse wielertoeristen stond wat verder te bekomen van hun “klauteravontuur” over de West-Vlaamse “puist” en vertelden ons dat ze op weg waren naar de abdij van West-Vleteren. Onze tip om zeker eens te proeven van de lekkere “trappist” was eigenlijk compleet overbodig want dat waren ze natuurlijk steevast van plan. Het zal hen zeker gesmaakt hebben, al zal hun terugweg misschien wat langer hebben geduurd.
Terwijl we verder afdaalden en opnieuw richting Dikkebus wandelden, kregen we de torens van Ieper in het vizier. Na de tweede doortocht in Dikkebus bereikten we opnieuw de vijver met de Vaubantoren (1648) op de dijk. Voordat we het kanaal Komen-Ieper bereikten, stapten we nog doorheen het Tortelbos. Het bos werd enkele decennia terug aangeplant op een terrein waar zich twee kasteeldomeinen uitstrekten. Deze kastelen werden vernield tijden de Eerste Wereldoorlog en niet opnieuw opgebouwd.
We stapten terug naar het vertrekpunt via de Ieperse vestingen en werden nog getrakteerd op een ijsje.
Het was een mooie tocht doorheen mijn favoriete West-Vlaamse wandelregio: het Ieperse, het Heuvelland en de Westhoek.
De site van de 100 km van Ieper.
Voor meer informatie en wandelinspiratie in deze mooie streek kan men terecht op de site: Toerisme Heuvelland.
Mijn fotoreportage: Foto’s Ieper 7 mei 2016
