Curieuze wandeling
Wandeling ten zuiden van Ieper : Hill 60 en Palingbeek– Zillebekevijver en Verdronken Weide.
Ik was samen met Patrick naar Zillebeke gereden voor een wandeltocht georganiseerd door de Curieusstappers Westhoek.
We dronken eerst een koffie, praatten wat met enkele bekenden en schreven ons in voor de omloop van 19km. Het parkoers bestond uit 2 lussen vanuit de startzaal OC ’t Riet : een grote lus van 13km met rust in het bezoekerscentrum van de Palingbeek en een lus van een 6-tal kilometer rond Zillebeke-vijver en de Verdronken Weide.
We zouden eerst de lus naar de Palingbeek stappen en daarna de kleinere lus. Er stond een stevige wind en het voelde ook heel wat kouder aan dan de dag voordien. Bovendien had de weerman regenbuien voorspeld. Gelukkig regende het nog niet toen we aan de tocht begonnen.
We stapten voorbij de Sint-Katharinakerk, verlieten de dorpskom van het rustige dorpje en via de Zandvoordestraat ging het gestaag bergop tot op een hoogte van een 60-tal meter tot bij een monument ter herdenking van de slag om Mount Sorrel in 1916 door Canadese troepen. Bij het monument wapperde de nationale vlag van Canada. Aan onze linkerkant lag Hill 62.
Ondertussen moesten we de paraplu’s bovenhalen want het was beginnen regenen. We stapten opnieuw het bos in en passeerden de Caterpillar Crater, een enorme mijnenkrater uit de mijnenslag van juni 1917. Toen Patrick besefte dat hij zijn GSM kwijt was, keerden we op onze stappen terug in de hoop het toestel terug te vinden.
Toen ik met mijn GSM het nummer van Patrick opbelde, kreeg ik een mevrouw aan de lijn die het toestel had gevonden. Ze beloofde de GSM in de startzaal af te leveren.
Wij besloten om helemaal terug te lopen naar Zillebeke. Toen we daar aankwamen namen we eerst een korte pauze in het plaatselijke café.
Daarna stapten we nog de lus rond de vijver en de Verdronken Weide. Er stond uiteindelijk 16km op onze teller. Patrick haalde zijn GSM af bij de inschrijvingstafel. De eerlijke vinder was ondertussen vertrokken.
Langs deze weg willen we de mevrouw alsnog bedanken.
Klik hier voor de foto’s : Zillebeke 3 november 2013
Verloren …
Zelf was ik eens mijn portefeuille verloren op een wandeltocht. Wie de vinder was –> Dat weet ik niet. Ook ik mag iemand bedanken die ik niet ken.