22 september 2012 : Villedommange (France) (40km)

In de streek ten zuiden van Reims is de druivenpluk (vendange) nu volop bezig. Van de druiven (blauwe en witte) die hier worden geoogst, maakt men de bubbelende godendrank die men “Champagne” noemt. “La Champagne” is de meest noordelijke wijnstreek van Frankrijk. De kalkondergrond in deze streek heeft een positieve invloed op de teelt van de wijndruiven.

Wij (Patrick en ikzelf) hadden reeds maanden terug een tocht gepland in deze wijnstreek tijdens de periode van de “vendange”.
We startten rond 8h vanuit Villedommange voor een tocht van 40 km in het “Parc naturel de la Montagne de Reims” : Circuit de la Boucle de l’Ardre.

Er was reeds heel wat drukte op en rondom de wijngaarden waar de druivenplukkers verzamelden of net begonnen waren met het lastige labeur. Tractors reden op en af met containers gevuld met de geoogste druiven.

We hadden een topogids bij met een kaartje en informatie over het parkoers. Zonder het te beseffen, vertrokken we echter in de tegenovergestelde richting van het beschreven traject. Na een halfuurtje stappen door een bos gelegen boven de wijngaarden, liepen we een eerste maal verloren.
We kwamen uiteindelijk aan bij het kerkje van Ecueil, mooi gelegen midden in de wijnvelden en konden ons opnieuw oriënteren en stelden vast dat we het parkoers in de omgekeerde richting hadden aangevat. We besloten om de tocht verder in die richting te lopen.

We liepen naar Chamery en daarna richting Pourcy (het eigenlijke vertrekpunt van het circuit). Een pad leidde ons omhoog door de wijnvelden en uiteindelijk tot in een bos, waar we op een drukke weg (de RD22) terechtkwamen. Dit stemde niet overeen met de parkoersbeschrijving en we hadden al vlug door dat we opnieuw verkeerd gelopen waren. We besloten dat we de RD22 rechts moesten volgen richting Pourcy. Wat verder zagen we een dood everzwijn in de gracht liggen.

Na een halfuurtje stappen, gaf een wegwijzertje langs de weg aan dat het dorpje Pourcy eigenlijk achter ons lag. We waren eventjes het “noorden” kwijt en haalden opnieuw het kaartje erbij. We kozen uiteindelijk voor een pad door het bos dat ons nogmaals (hoopten wij) in Chamery zou brengen. Na een tijdje zagen we opnieuw de aanduidingen en konden ons zo opnieuw oriënteren. We bereikten uiteindelijk toch het Maison du Parc in Pourcy.

We stapten vervolgens richting Chaumuzy en merkten wat verder een militaire begraafplaats op. We stapten hier door de vallei van het riviertje de l’Ardre en bevonden ons hier in een totaal ander landschap. Wijnvelden vielen hier niet meer te bespeuren.

Toen we in Chaumuzy arriveerden waren we 4 uur onderweg en we merkten op dat we flink achterop waren geraakt op ons tijdschema. We rustten hier voor de eerste maal en namen de tijd om iets te eten en te drinken.

Nadien vervolgden we onze tocht opnieuw door de wijnvelden richting Sarcy. Wat hogerop zagen we het Italiaanse oorlogskerkhof van Bligny-Chambrecy . Hier en daar proefden we van de heerlijk zoete blauwe wijndruiven (Pinot meunier of Pinot noir?).

De oorlogskerkhoven in deze streek zijn littekens achtergelaten door de Eerste Wereldoorlog (veldslagen van de Marne).
In Sarcy hielden we in het plaatselijke café-restaurant een tweede rust en bestelden er een glaasje frisse witte wijn, dat heerlijk smaakte.
Bij het verlaten van Sarcy leidde het pad ons stijl omhoog naar de wijngaarden van het champagnehuis Mercier.

We vreesden dat we opnieuw het traject kwijt waren en daalden af naar een dorpje in het dal dat Poilly heette. Het drong vlug tot ons door dat we opnieuw wat kilometers extra hadden afgelegd. We liepen voorbij het romaanse kerkje van Poilly (Saint-Remi) en stapten richting Bouleuse waar we opnieuw de goede route terug vonden. Via de dorpjes van Aubilly en Saint-Euphraise et Clairizet bereikten we na bijna 9 uur stappen Villedommange.

Het was nog steeds heel druk in de wijnvelden van het dorp en de plukkers waren nog volop bezig.
Na afloop reden we terug naar het café in Sarcy en proefden van een heerlijk glas champagne van een lokale wijnboer.