Via het Oosterscheldepad langs de zuidkust van Schouwen-Duiveland, het meest noordelijke eiland van Zeeland: van Zierikzee naar het haventje van Burghsluis. Een tocht langs de Oosterschelde over dijken en door polders.
Het Oosterscheldepad maakt eerst een passage door het mooie, pittoreske haven- en monumentenstadje Zierikzee. Het stadje heeft heel monumenten, enkele oude stadspoorten en andere bezienswaardigheden en is een bezoek dus meer dan waard. Na de passage door de gezellige binnenstad dronk ik nog een kopje koffie in een cafeetje aan de haven.
Ik volgde daarna meer dan twee kilometer het kaarsrechte havenkanaal tot bij de Oosterschelde. Volgens de track op mijn GPS moest ik het pad langs het kanaal verlaten om daarna via het natuurgebied Levensstrijd de dijk langs de Oosterschelde te bereiken. Op de dijk aan mijn rechterkant graasden schapen achter een hoge prikkeldraad. Ergens moet ik een afslag hebben gemist, want ik ook de pad-aanduidingen waren verdwenen. Ik volgde dan maar verder het kanaal en de dijk langs de Oosterschelde tot ik terug het op het “goede pad” was.
Ongeveer halverwege kwam ik bij de Heerenkeet in Kerkwerve: een stop was meer dan welkom. Volgens de topogids staat dit etablissement hier reeds eeuwenlang. Het wordt zo genoemd omdat vroeger de “herenboeren” uit de polder hier vergaderden over het onderhoud van dijken en grachten. Veel “herenboeren” waren er niet want ik was helemaal alleen in de ruime gelagzaal.
Na mijn pauze gaf mijn GPS-track en ook de topogids opnieuw een andere route aan. Ditmaal bleef ik gedwee de geel-rode tekens volgen. Het pad liep nu onder meer door de Prunjepolder en het natuurgebied Schelphoek. De Prunjepolder is een waar vogelparadijs waar men heel wat zeldzame vogelsoorten kan spotten die in de polder komen broeden of voedsel zoeken. Het natuurgebied de Schelphoek is ontstaan door de watersnoodramp van 1953.
Een zware noordwesterstorm deed toen de dijken breken waardoor een groot deel van Zeeland onder water liep. De ramp kostte niet alleen heel wat mensenlevens, maar er was ook heel wat materiële schade. In een baai van de Oosterschelde bij de Schelphoek ligt nog een Phoenix-caisson, een constructie gebruikt om de bressen in de dijken na de ramp te dichten.
Net voor Burghsluis wandelde ik nog voorbij de Plompe Toren. Het silhouet van deze toren kan men reeds van ver opmerken. Het bouwwerk is het enige wat er rest van het in de Oosterschelde verdwenen dorpje Koudekerke.
De fotoreportage: Oosterscheldepad 24 november 2017
Oh, Didier, ik denk er al lang over om de topogids te kopen. Wat me tegenhoudt, is de verkeerssituatie rond Antwerpen! Hoe geraak ik er?!?
Intussen zijn we in Colijnsplaat aangekomen en stappen de volgende keer tot Neeltje Jans. We zijn op komst 🙂