We startten vanuit Sombeke, een deelgemeente van Waasmunster en wandelden langs de Durme en de Oude Durme en door Waasmunster.
Parkoers: Sombeke – Elversele – Tielrode – Hamme – Sint-Anna – Waasmunster -Heide -Sombeke
Het startpunt van de wandeling was Sombeke, een deelgemeente van Waasmunster. We parkeerden de wagen aan de driehoekige Sombekedries en dronken eerst nog een koffie in het café naast de Sint-Rochuskerk. Op de Sombekedries staat het standbeeld van kunstschilder Edmond Verstraeten, die hier in de Durmevallei leefde en werkte. Door de Smoorstraat daalden we af naar de benedendries en het kasteel van Sombeke. In deze straat staat in de tuin van een statig herenhuis een schandpaal uit 1699.
We kwamen eerst in Elversele, een deelgemeente van Temse en wandelden verder richting Tielrode. Het mooie kerkje van Elversele ligt in vogelvlucht amper 1 kilometer verwijderd van Sombekedries. Bij de sportvelden van Tielrode bereikten we de oevers van de Durme, die wat verderop uitmondt in de Schelde. Het waterpeil van de rivier is afhankelijk van de getijden. Het was duidelijk laagwater want de rivierbedding stond bijna droog. We volgden het jaagpad stroomopwaarts richting Mirabrug. De brug kreeg deze naam omdat hier de opnames plaatsvonden van de verfilming van het boek “de teleurgang van de Waterhoek” van Stijn Streuvels. Via de Mirabrug staken we de Durme over en kwamen zo op het grondgebied van Hamme.
Wat verderop bereikten we de Oude Durme, een afgesneden meander van de Durme. Het is een mooi stukje natuur dat zeer geliefd is bij wandelaars en hengelaars. Men kan er terecht in twee horecazaken: De “Watermolen” en het “Palinghuis”. Honger en dorstmoet men er dus niet vrezen.De beide terrassen waren voor ons te aanlokkelijk om deze links te laten liggen. In de “Watermolen” konden ze ons niets te knabbelen aanbieden want er was een trouw- en verjaardagsfeest gepland. In het Palinghuis hadden we meer geluk en we dronken er een abdijbier van “Roosenberg”.
Van hieruit wandelden we naar het gehucht Sint-Anna. Hier staat midden op een driehoekig plein aan de Rodendries de mooie Sint-Antoniuskapel uit 1628. In het gelijknamige café aan de Rodendries pauzeerden we een laatste keer. Via een graspad langs de rechteroever van de Durme stapten we tot bij de brug en staken de rivier over richting Waasmunster. We wandelden voorbij de Onze-Lieve-Vrouwkerk en door het park van het Kasteel Blauwendael. Via een onverhard en zanderig pad tussen het kasteel Les Gobelets en de Roosenbergabdij klommen we omhoog tot een pad hoog boven de autostrade E17. Deze helling is onderdeel van de zogenaamde “Cuesta van het Waasland”. We bleven een tijdlang het pad boven de drukke autoweg volgen en stapten daarna voorbij camping Gerstekot doorheen een wijk met riante villa’s. We bevonden ons op de wijk Heide. De wijk is door de jaren geëvolueerd van een bebost heidegebied naar een residentiële villawijk. In de omgeving van de Heidekapel zijn een aantal drank- en eetgelegenheden gevestigd en er was dan ook heel wat volk.
Door de Edmond Verstraetendreef daalden we af naar de lager gelegen moerasgronden langs de Durme. Een onverhard pad leidde ons terug naar de pittoreske Sombekedries. In het volkscafé “De Moezen” op den Dries genoten we nog na bij een deugddoende trappist. Het was een mooie, gevarieerde tocht doorheen een voor ons vrij onbekend gebied.
Foto’s: Sombeke 22 juli 2017
