Door de bossen en de vroegere mijnstreek van “le Nord” en het “Parc naturel Scarpe-Escaut”.
Het werd een heel “speciale” dag. De geplande 35 kilometer werden er uiteindelijk 45. De treinrit van Montigny naar Raismes kregen we cadeau van de SNCF want de batterijen van de controleur waren “plat”, een cadeau van ruim 10€.
We wandelden over kaarsrechte dreven door de bossen van Saint-Amand-les-Eaux en Marchiennes en over enkele terrils: in Raismes met panorama over “Mare à Goriaux” en over de Terril de Rieulay. Er was een mooie passage door de vroegere cités van Arenberg en een stukje over de bekendste kasseistrook van Paris-Roubaix met de mythische naam: ” La Drève des Boules d’Hérin”, bij ons beter gekend als de strook van het Bos van Arenberg. Ik vraag me af welke adrenalinestoot de renners hier voelen wanneer zij het bos in “duiken” en zich door de menigte van joelende supporters wringen. Dit moet volgens mij enorm zijn: iets voor de echte kampioenen. Bij het begin van de kasseistrook staat er een gedenksteen ter ere van oud-renner en ex-wereldkampioen Jean Stablinski. (zie ook verslag wandeling vanuit Raismes)
In Arenberg dronken we na 9 kilometer een koffie in het café “au Puits n°3”. De enorme schachtbokken, de terrils en de cités blijven voor mij indrukwekkende getuigenissen van het verleden van deze regio. Het herinnert mij aan het chanson van Pierre Bachelet :
In Warlaing was het schoolfeest bezig. We wilden er iets drinken en een broodje eten. De verantwoordelijke voor de tickets bleek echter spoorloos. We wachtten gedwee onze beurt af samen met enkele andere dorstigen. Ons geduld was van korte duur en vervolgden onze tocht. Onze maag vulden we met enkele restantjes uit onze rugzak.
In Marchiennes dronken we na ruim 30 kilometer onze eerste frisse pint. Dik verdiend oordeelden we zelf. We kwamen het stadje binnen via het grote monumentale portaal, een overblijfsel van de vroegere benedictijnerabdij. Er waren enkele cafés, maar veel keuze hadden we niet want de meeste zaken waren gesloten. We kozen uiteindelijk voor het café “Central” rechtover de kerk.
De patron bleek een fervent supporter van Racing Club de Lens. Toen hij hoorde dat wij uit Vlaanderen kwamen, vertelde hij trots dat hij zelf ook Vlaamse roots had. Zijn vader was afkomstig uit Vlaanderen: van Munkzwalm (“près de Gand” voegde hij eraan toe). Na de oorlog was zijn vader met zijn gezin naar het Noorden van Frankrijk verhuisd. Wat later verklapte hij dat hij “Reynaert” heette. We haalden spontaan als bewijs onze paspoorts boven. Het was inderdaad een “speciale” dag: zowaar een naamgenoot in Frankrijk. Hij doopte mezelf tot zijn “frère” en trakteerde ons op een extra pint, en showde ons nog met een zeker fierheid een koerstruitje gesigneerd door Tom Boonen. Hij had duidelijk Vlaamse roots.
Na ons leuke passage in Marchiennes vervolgden we onze tocht langs de oevers van de Scarpe. Via de cités van Pecquencourt bereikten we het stationnetje van Montigny-en-Ostrévent.
Na de wandeling dronken we nog iets fris in het café bij het station.
Vandaag werd duidelijk dat het GR121-traject in Frankrijk her en der werd aangepast (deze keer vooral rond Arenberg) en dat ik niet over de recentste GPX-track (gedownload van GR-infos ) beschik. Een gegeven waar we ook de komende etappes rekening mee moeten houden. Het parkoers was echter zeer goed aangegeven met de rood-witte tekens zodat we probleemloos het goede pad konden volgen.
Enkele foto’s: GR 121 Le Nord
Pittige afstand! Dat wordt inderdaad de gpx-tracks in de gaten houden.
Inderdaad Annelies. We waren wat later thuis dan voorzien. Kan gebeuren. Groeten, Didier