Langs de Ijzer in Roesbrugge

1 april 2017: Roesbrugge-Herzeele (FR) (28 km) (een stukje GR130)

Via de GR 130 (of GR Ijzer) vanuit Roesbrugge over de “frontiere” naar Herzeele. Daarna door het Houtland via Bambecque en Oost-Cappel naar Beveren-aan-de-Ijzer en van ginds opnieuw langs de Ijzer en de GR130 tot Roesbrugge.

De GR Ijzer (GR130) is een grensoverschrijdend GR-pad dat grotendeels de loop van de rivier de Ijzer volgt vanaf de bron in Buysscheure en Lederzeele in Frans-Vlaanderen tot aan de monding in Nieuwpoort. Het wandelpad heeft een totale afstand van 104 kilometer en werd in 2007 ingewandeld. Het ontstond uit de samenwerking tussen de GR-afdelingen van  West-Vlaanderen en Frans-Vlaanderen.

Tijdens mijn eerste kennismaking met de GR130 was ik vorige zomer van Diksmuide naar Nieuwpoort gestapt (verslag). Nu wandelde ik over de GR130 van Beveren-aan-de-Ijzer tot Herzeele (FR) en volgde de rivier dus stroomopwaarts.

De GR-wandelboom bij de brug over de Ijzer in Roesbrugge was mijn vertrekpunt. De GR5A en GR130 volgen langs de Ijzer tussen Roesbrugge en Stavele een poosje hetzelfde traject (zie mijn tocht van Westouter naar Stavele).

Ik wandelde aanvankelijk langs de Ijzer en wat later bij het café “D’Heybeke” kwam ik bij de Heidebeek of Heibeek. Deze beek ontspringt wat verderop de Casselberg en vormt hier de grens tussen België en Frankrijk. Het natte gras van het Zwijnbeekpad maakte mijn wandelschoenen in geen tijd kleddernat. Gelukkig zijn deze nog van recente makelij en bijgevolg nog waterdicht, zodat ik gespaard bleef van natte voeten.

Ik zou het GR-pad blijven volgen tot Herzeele, een dorpje in Frans-Vlaanderen. Het was aangenaam wandelen en ik genoot van het lentezonnetje, de rust en de natuur. Ondertussen speurde ik naar herkenningspunten in het landschap. Voor mij lag Cassel boven op de heuvel en aan mijn linkerkant merkte ik de kerk op van Houtkerque en de Hoflandmeulen.

In Herzeele werden in de 18de en de 19de eeuw bakstenen vervaardigd en dit zorgde voor economische voorspoed in het dorp. Van de vroegere steenfabriek blijven nu enkel nog wat oude bedrijfsgebouwen, een schoorsteen en een met water volgelopen kleiput over. Ik was ruim anderhalf uur onderweg en ik stopte in het randocafé “Café des Orgues” en dronk er een koffie. In de zaal bij het café staan een drietal mechanische muziekorgels van het type Mortier (Antwerpse orgelbouwer) en op zondagnamiddag kan men er dansen op de tonen van het orgel. Ik maakte nadien nog een ommetje tot bij de kerk en het dorpsplein. Hier is het startpunt van de wandeling: le circuit des cinq Becques.

Daarna zette ik mijn wandeltocht voort richting Bambecque en stak terug de Ijzer over. Ook in Bambecque is er een randocafé : “Au Tilleul” en ik hield er een tweede stop. Het was blijkbaar “l’heure de l’apero” en het café was dan ook druk beklant. Via de “route de la Kruystraete” stapte ik naar Oost-Cappel. De terugweg van Herzeele via Bambecque en Oost-Cappel had ik zelf uitgetekend en ik was enigszins verrast dat ik grotendeels een variante volgde van de GR Ijzer (jachtseizoen).

Oost-Cappel is een Frans grensdorpje en  net over de “frontiere” of “schreve” ligt “’t Cappeltje” een gehucht van Beveren-aan-de-Ijzer. Camiel de douanier zit er nog steeds voor het douanehuisje. Ik pauzeerde hier een laatste maal in het café “l’autre Epoque”. Men kan er iets eten en drinken en ik werd er vriendelijk bediend.

Via het gehucht Hagedoorn kwam ik in Beveren-aan-de-Ijzer, deelgemeente van Alveringem. Een veldwegel leidde mij tot bij de linkeroever van de Ijzer en het traject van de GR130. Via het smalle jaagpad langs de rivier wandelde ik terug naar Roesbrugge.

De streek kan men ook verkennen met het grensoverschrijdend wandelnetwerk Ijzervallei.

Mijn foto’s: Roesbrugge 1 april 2017

Facebooktwitterpinterestlinkedinmail

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.