Wandelen in het zuidelijke deel van het West-Vlaamse Heuvelland.
Parkoers: Nieuwkerke-Dranouter-Wulvergem-Nieuwkerke
Aangezien het aanbod van georganiseerde wandelingen heel beperkt was, knutselde ik zelf een tocht ineen met behulp van de routeplanner van de site wandelknooppunt.be. Ik koos voor het wandelnetwerk Heuvelland en startte vanuit Nieuwkerke, het meest zuidelijke dorp van Heuvelland.
Niets doet vermoeden dat het rustige, vredige dorpje in de middeleeuwen een bloeiend centrum was van de lakennijverheid. Op de markt herinnert het “geuzenstandbeeld” aan de bloedige godsdienstoorlog waarvan de streek in de 16e eeuw het toneel was. Tijdens deze woelig jaren vermoordden opstandige bosgeuzen drie geestelijken uit Reningelst.
Nieuwkerke is gelegen boven op een heuvel en het silhouet van de O-L-Vrouwkerk is een perfect oriëntatiepunt tijdens wandeltochten in het zuidelijke Heuvelland. De wandeltocht had ik uitgetekend via Dranouter en Wulvergem, twee andere deelgemeenten van Heuvelland. Het was mistig en er lag een flinterdun laagje sneeuw over de velden en akkers. Na een halfuurtje passeerde ik de Britse militaire begraafplaats “Westhof Farm Cemetery” en wat later de “Kruistombe”, het monument ter ere van de drie door de Geuzen vermoorde priesters. Voor mij lag het natuurgebied de Breemeersen en de Leievallei. Ik was verrast toen ik drie reeën uit de struiken zag wegspringen. Ik probeerde tevergeefs een foto te schieten van het wegvluchtende wild.
Via een smal en modderig pad klauterde ik de Suikerberg omhoog, stak eventjes “de Schreve” over en bereikte de “Coin Perdu” (Verloren Hoek). Langs de Festivalstraat daalde ik af tot bij het wijndomein Koudekot. Het kerkje van het festivaldorp Dranouter doemde voor mij op uit de mist. Ik pauzeerde eventjes in café “De Zon”, de bakermat van het festival. Na de korte stop wandelde ik in de vallei van de Douvebeek door een plat stukje Heuvelland naar Wulvergem. De contouren van de Kemmelberg aan mijn linkerkant waren door de nevel amper zichtbaar. Om de kleinste deelgemeente van Heuvelland te bereiken, moest ik eventjes het wandelnetwerk verlaten. Eigenlijk is het heel spijtig dat het wandelnetwerk Heuvelland niet reikt tot de gemeenten Wijtschate en Wulvergem, want ook hier zijn mooie wandelpaadjes (zie ook mijn verslag van de GR5A)
In het plaatselijke volkscafé “A La Basse Ville” stopte ik een tweede maal. Via een stukje Ploegsteert (en dus Wallonië) wandelde ik terug naar “Nova Ecclesia”
Het was een mooie tocht doorheen een minder bekend stukje West-Vlaams Heuvelland. Jammer dat de mist het uitzicht beperkte.
Mijn foto’s: Nieuwkerke 11 februari 2017
