1ste etappe GR121 (Wavre-Boulogne s/mer): Wavre – La Roche (Court-Saint-Étienne)
Een tijdje geleden had ik onze plannen aangekondigd om de GR121 te bewandelen. Zondag laatst stapten we eindelijk onze eerste kilometers van dit GR-pad, dat van Wavre naar Boulogne-sur-Mer loopt. Alhoewel de weersvoorspellingen niet zo gunstig waren, reden we toch in de vroegte richting Waals-Brabant. We zouden van Wavre naar La Roche (Court-Saint-Étienne) stappen. De GPS leidde ons eerst naar het stationnetje van Faux (Court-Saint-Étienne) in plaats van naar het wat verder gelegen La Roche. Gelukkig waren we goed op tijd en slaagden we erin om tijdig vanuit La Roche naar Wavre te sporen.
In Wavre, de hoofdstad van Waals-Brabant, gingen we tevergeefs op zoek naar de GR-wandelboom die het begin van het GR-pad aangeeft. We dronken nog een koffie in een horeca-zaak rechtover het stadhuis en begonnen een kwartiertje later aan de tocht. We dwaalden eerst wat door de straten van de stad en liepen een tijdje langs de Dijle en maakten meteen kennis met één van de vele “holle wegen” in deze streek. We verlieten het dal en het stijgende pad deed ons eventjes naar adem happen. We waren meteen gewaarschuwd: het zou een pittig tochtje worden. In de verte merkten we de attracties op van het pretpark Walibi en hoorden we de joelende parkbezoekers.
Wat verderop wandelden we voorbij het golfterrein van Louvain-la-Neuve. Het terrein ligt in een prachtige omgeving en er werd duchtig op het witte balletje gemept. Ik moest evenwel vaststellen dat enkele golfspelers de techniek nog onvoldoende beheersten en het balletje danig missloegen. We bereikten wat later het “bois de Lauzelle” dat eigendom is van de UCL (Université catholique de Louvain).
Toen we het bos verlieten en door een tunnel onder een drukke weg doorliepen waren we in “l’Hocaille”, een woonwijk van Louvain-la-Neuve. Na de Leuven-Vlaams crisis eind jaren ’60 verhuisde de Franstalige universiteit naar Ottignies en werd hier een totaal nieuwe universiteitsstad neergepoot. We daalden af tussen de studentenkoten en de woongebouwen tot bij de vijver. Het was mijn eerste en enigszins “vreemde” kennismaking met deze Waalse stad.
Op het terras van het cafetaria in het “Bois des Rêves” rustten we eventjes uit. Het was bewolkt maar we prezen ons gelukkig dat we gespaard bleven van regen. Na een steile afdaling door een bos kwamen we in Beaurieux bij het riviertje L’Orne. We waren nu op het grondgebied van Court-Saint-Étienne en we stapten verder over een eindeloze veldweg en passeerden: “la Pierre qui tourne”. Volgens de legende draait de steen wanneer het op de kerk van Court-Saint-Etienne middernacht slaat. We moesten uiteindelijk toch onze regenvest aantrekken maar veel meer dan wat gemiezer viel er niet uit de lucht. In Sart-Messire-Guillaume passeerden we nog een mooie kapel. La Roche kwam stilaan naderbij maar we kregen nog enkele kleine, smalle paadjes geserveerd.
Het was een mooie tocht doorheen het golvende landschap van Waals-Brabant, gekruid met tal van holle wegen en onverharde bos- en veldwegen. De volgende etappe van de GR121 gaat richting Nivelles.
Ook Guido stapte deze etappe: zijn verslag.
Foto’s van onderweg: Wavre- La Roche (GR121) 21 augustus 2016
Hallo Didier,
We hebben deze tocht gisteren overgedaan en waren aangenaam verrast. Een onbekende maar hele mooie en afwisselende streek. De tocht is wellicht nog mooier in het voorjaar wanneer de bosbloemen bloeien maar zo was het ook goed. Wandelgroeten uit de Kempen.
Dag Guido,
Ik had uw blogpost opgemerkt over de tocht. Inderdaad een zeer mooie etappe. Groeten uit West-Vlaanderen